Voor de oorlog waren er in Nederland veel verschillen onder de inwoners. De sociale verhoudingen waren scheef; de werknemer ontzag de baas en kinderen deden wat de ouders van hun wouden zonder vragen. Ook in het gezin waren de verhoudingen anders dan nu. De man was het hoofd van het gezin en de vrouw deed de kinderen, het huishouden en het eten verzorgen. Verder waren er ook grote economische verschillen. De armen waren erg arm en konden zich bijna niet voorzien van eten, en de rijken kwamen om in het geld. Het was dan ook niet makkelijk om een beter leven voor jezelf te krijgen, omdat er nog geen sociale wetten waren die ervoor zorgde dat je altijd een inkomen had. Door al deze verschillen vervreemde de mensen van elkaar en raakte ze snel verzuild; de mensen organiseerde zich rondom hun geloof of overtuiging. Omdat de mensen van verschillende zuilen zo min mogelijk met elkaar te maken wouden hebben richtte ze eigen scholen, kranten en verengingen op en hadden ze alleen contact binnen de eigen zuil.

Na de tweede wereldoorlog kwam de wederopbouw. Hiermee kwamen veel banen vrij en nam de economie langzaam toe. Doordat de economie toe nam nam ook de welvaart toe. Jongeren hoefde niet meer te werken en konden naar school toe. Hierdoor werden de jongeren slimmer dan de ouders en kregen ze een grotere mondigheid (de sociale mobiliteit nam toe). Niet alleen de jongeren kregen een grotere mond, ook de werknemer kreeg het. Mensen richten nieuwe politieke partijen op of gaan demonstreren.